Barcelona - to trzeba zobaczyć !

Wybrany Hotel „Acta Antibes” był strzałem w dziesiątkę .
Warunki bardzo dobre , blisko stacji metra , cicho... choć śniadanie w cenie dziewięciu euro może lekko odstraszyć lecz nie trzeba zamawiać . Polecam ! .
Wyruszam i pierwsze kroki kieruję w stronę Kościoła Sagrada Familia.
Świątynia Pokutna Świętej Rodziny zaprojektowana przez katalońskiego architekta –Antoniego Gaudi.
Budowę rozpoczęto w 1882 i przypuszczalnie zakończenie prac przewidziane jest na 2026 rok .
Wnętrze kościoła i wjazd windami na wieże możliwy jest za opłatą . Zgromadzone w ten sposób fundusze przeznaczane są na budowę dzieła. Kolejki do kas są bardzo duże . Każdego roku odwiedza świątynię dwa miliony osób .
To katolicki kościół świata . Pełen jest symboliki : osiemnaście docelowych wież z czego dwanaście odnosi się do apostołów. Cztery nieco wyższe wieże do ewangelistów a dwie najwyższe - do Maryi i Jezusa .
Jakże jest inny i nowatorski w swej formie choć budowany już prawie sto trzydzieści lat.
Stoję po chwili siadam na ławce , patrzę i fotografuję .

Muszę ruszać dalej , wiem ,że trasa dzisiaj jest dosyć długa .
Początkowo zakładałam ,że zobaczę miasto z autobusu . Koszt wycieczki całodziennej to 24 euro , można wysiadać , przesiadać na trzy linie ,które kursują po różnych trasach . Lubię jednak „czuć miasto” w nogach , dostrzegać szczegóły kamienic, mijać ludzi !. Lubię to uczucie gdy po trzech godzinach zaczynam narzekać na buty, które niby wygodne a coś nie chcą nieść dalej .
Barcelona to szerokie aleje i wielkie piękne kamienice .

Doszłam do jednej z nich . To Casa Nacaya , której autorem jest Josep Puig .
Zaprojektowana i wybudowana w latach 1898-1901 roku . Można zwiedzić dziedziniec , sale na piętrze . W narożniku kamienicy jest kamienny rowerzysta . To architekt Puig , który równocześnie nadzorował kolejny piękny budynek – Amatller Dom .
Budowę sfinansował Antoni Amatller przemysłowiec ,podróżnik , fotograf i kolekcjoner antycznego szkła .
Wyjątkowy dom przylega do Casa Batllo ( autor A. Gaudi) .
Szczyt trójkątnej elewacji – to mieszanka flamenco-katalońskiego gotyku .
Patrzę na balkon potem na fasadę .
Coś niesamowitego : zdobienia , figury , postacie , smoki , węże i okna kwiatowe .
Budynek od 1960 należy do Amatller Hiszpańskiego Instytutu Sztuki i został założony przez potomków .
Obie wspaniałe kamienice zapisane zostały w 1976 roku w rejestrze zabytków Katalonii .

Mówi się ,że Barcelona to Jabłko Niezgody bo … trudno jest wybrać dom najpiękniejszy ! .
Więcej poznamy w następnym rozdziale gdy zobaczymy budynki Gaudiego.

.

Zdjęcia (36)

Komentarze (11)