Lwów - dawna nazwa: Królewskie Stołeczne Miasto Lwów .Po ukraińsku brzmi - Львів (Lwiw), rosyjsku - Львов (Lwow), po niemiecku - Lemberg, po łacinie – Leopolis , w języku ormiańskim Լվով (Lwow) .
Miasto założone zostało w 1250 roku przez
króla Daniela I Halickiego i przyjęło nazwę na część syna króla - Lwa. Miasto o bogatej i bardzo skomplikowanej historii .
W latach1349-1370 znajdowało w składzie Królestwa Polskiego , 1370-1387 należało do Królestwa Węgier aby ponownie od 1387 do 1772 być w Królestwie Polskiem.
Lwów w okresie zaborów był jednym z najważniejszych ośrodków nauki, oświaty i kultury polskiej oraz centrum politycznym i stolicą Galicji. Od grudnia 1920 do połowy 1945 roku stolica województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej, największe miasto Małopolski Wschodniej. Po Warszawie, Łodzi, Krakowie, Poznaniu i Wilnie, Lwów należał do sześciu największych miast II Rzeczpospolitej.
W okresie II wojny światowej było pod okupacją sowiecką, niemiecką i ponownie sowiecką. Zgodnie z konferencją jałtańska Lwów znalazł się w granicach USRR . Ludność polska została wysiedlona przez władze sowieckie.
Więcej poczytać możesz :
TUTAJ Przez Lwów przepływa rzeka Pełtew . W XIX wieku koryto rzeki zostało zasklepione aby zbudować główną promenadę Lwowa nazwaną wówczas Wałami Hetmańskimi. Aktualnie aleja nosi nazwę Prospekt Swobody – Wolności.
Od 1991 miasto znajduje się w granicach niepodległej Ukrainy.Stare Miasto Lwowa zostało w 1998 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Miasto liczy ponad 700 tyś mieszkańców .
Sobotnie popołudnie.
Moim celem jest wejście do Opery im Salomei Kruszelnickiej. Po drodze mijam niewielki rynek tuż obok budynek Ukraińskiego Teatru Dramatycznego.Tu występowali Paganini,Liszt.
Dochodzę do wielkiej budowli .
Lwowski Narodowy Akademicki Teatr Opery i Baletu według projektu prof. Zygmunta Gorolewskiego. Architekt osobiście kierował budową . W 1900 roku odbyło się uroczyste otwarcie ,poświęcenia dokonał lwowski arcybiskup katolicki obrządku ormiańskiego Izaak Mikołaj Isakowicz. Honorowi goście to między innymi Henryk Sienkiewicz, Ignacy Paderewski. Główna kurtyna jest dziełem artysty-malarza Henryka Siemiradzkiego.
Niestety nie byłam na przedstawieniu i pozwoliłam sobie zamieścić zdjęcie z Wikipedia . Widownia może pomieścić 1200 osób . Są dwie loże reprezentacyjne : cesarska i marszałkowska.
Wnętrze jest bogate.
Przepiękna jest Sala Lustrzana gdzie sufity przyozdobione są malowidłami . Nie pamiętam abym zrobiła tak wiele zdjęć …sobie!. Dodam choć jedno na pamiątkę mego pobytu w tym wyjątkowym miejscu.
Po wyjściu z opery idę wzdłuż Alei Wolności zatrzymuję się przy pomniku ukraińskiego poety Taras Szewczenko. To przedstawiciel romantyzmu . Autor pisze także powieści i dramaty - wyłącznie w języku rosyjskim.
W oddali widać pomnik Adama Mickiewicza, który został odsłonięty 30 października 1904 roku. Kolumna ma wysokość 21 metrów a figura poety 3,30 metra. Płomień znicza jest pozłacany . Podchodzę bliżej i kłaniam się jak mogę najpiękniej .
Fotografuję aby za moment skierować się w stronę hotelu.
Jestem szczęśliwa ,że udało mi się przyjechać do Lwowa.
Dzień wielu wrażeń …jutro dalsze zwiedzanie . .